Bu albumu neden iskaladigimi dusunurken buldugum iki sebep var. Birincisi, "Velvet Underground" tadinda bir sound u en son 1989 senesindeki "New York" albumunde yakalamis ve ondan sonraki albumlerde "Velvet Underground"un getirdigi yenilikci tavri bir turlu yakalayamamistim Lou Reed'de. Bu nedenle '90 lardaki albumleri neredeyse tamamen kaybolmus gitmis hafizamdan. Ikincisi ise, itiraf ediyorum, solo calismalarina her zaman bir 'ah nerde velvet nerde bunlar" diyerek, bir onyargiyla yaklasiyor olmamdi. Ancak sunu da unutmamak lazim, ne kadar kotu muzik yaparsa yapsin bu adamin sozleri her zaman beklenmedik seylerle dolu. Zaten "Velvet Underground & Nico" albumunu bu derece onemli kilan seylerden biri, insanlarin daha once hicbir sarkida duymadiklari seyleri Lou Reed'den duymalari ve hippie" kusaginin, konformistlerin uyusturucuyla ozdeslestirdigi bir kusaktan cok daha fazla sey barindirdigini gostermesiydi. Yani, Lou Reed'in muzik dunyasina damgasini vurmasi cok buyuk oranda sozleri sayesindeydi.
'67 de bu sozleri insanlarla paylastiginda 25 yasinda olan Lou Reed, 2000 senesinde karsimiza gencligindeki tavirlarina gore dogal olarak cok daha naif sozlerle karsimiza cikiyor. 25 yasindayken transeksuellerden, sado-mazo iliskilerden, uyusturucan bahseden bu genc adam, 58 yasina geldiginde daha siradan seylerden bahsederken yillarin getirdigi sakinlik ve ustalik ayri bir Lou Reed imgesi olusmasina yetiyor da artiyor. Dedigim gibi '89 dan sonra bu havayi hic yakalayamamisken, "Ecstasy" albumunde iliskilerden, aile icinde alip verilemeyenlerden, calkantilardan bahseden Lou Reed yine yapiyor yapacagini.
Album, kolay akilda kalan rock'n roll riffleriyle hizli bir giris yapan "Paranoia Key Of E" ile basliyor ki bu albumu ilk dinledigim hakikaten benim de aklimda kalan tek sarki bu olmustu. 14 sarkilik albumun tumuyle eksiksiz oldugunu soylemek pek kolay degil. Lou Reed'in alisildik kadrosu gitarda Mike Rathke ve elektrik bas gitarda Fernando Saunders, albumun 4, 5 ve 6 numarali sarkilari olarak siralanmis 3 sarkiya muzikal imzalarini atiyorlar. Albume ismini veren "Ecstasy", Lou Reed'in tavuk kostumuyle video-clip cektigi ve sozleri yeri gelince oldukca sarkastik yeri gelince oldukca acik sozlu olan bir muzikal siir "Modern Dance" ve "Tatters" bu albumun yapi taslari dersem cok abarti olmaz sanirim. Zira, bu 3 sarki gerek sozleriyle gerekse farkli sound yapisiyla albumu adam eden sarkilar. Bu uc sarkinin yani sira, "velvet" donemlerini hatirlatan 18 dakikalik "Like A Possum" belki gun icinde kolay dinlenebilecek bir sarki degil ama albumun unutulmayacak sarkilarindan biri kesinlikle. "Like A Possum"dan bir alintiyla bu yaziyi sonlandiriyorum. Benim gibi bu albumu gozden kacirmis olanlar varsa, bir goz atsalar pek fena olmaz hani.
"I got a hole in my heart the size of a truck
It won't be filled by one-night fuck
Like a possum"
Albumden sectigim parcalari buradan dinleyebilirsiniz:
Bir de "Modern Dance" in video-clip i albumu daha iyi anlatir gibi geldi bana. Buyrun
Kayıtlar
3 yorum:
bayar abi bir ömür ayni sarkilar yapilir mi muzikal olarak, paul simon in bir albumde yaptigi muzikal varyasyonu su herif bir omurde yapamadi
nuri ne diyosun ya. paul simon'la karşılaştıra karşılaştıra lou reed'i mi karşılaştırıyosun bravo sana. cidden bi tane yapıştırasım geldi sırtına lou hakkındaki şu haksız eleştirini görünce.
sen git death metal dinle bırak bu işleri.
kavga etmeyin ya yerleri farkli bu adamlarin.
Yorum Gönder